Christ My Song - 148
Als eens mijn laatste stonde slaat - De stervensure
(Carl Johann Philipp Spitta/Johannes Riemens/
Johannes Thomas Rüegg)
De stervensure.
1. Als eens mijn laatste stonde slaat
en 't hart zijn laatste slagen,
als 't stille graf mij open gaat,
na 's werelds woel'ge dagen,
waar vlood de ontboeide geest dan heen,
stond mij naar 't rijk der zaligheên
de toegang, Heer! niet open? PDF - Midi
2. Hoe vliedt, bij 't nad'ren van den dood,
alle aardse vreugdgetover,
en laat den stervling, arm en bloot,
aan diens verschrikking over.
Verblinding, schijn en ijdelheid
verdwijnen voor de werklijkheid,
wanneer de dood ons nadert.
3. In onverhulde schrikgestalt'
grijnst ons de zonde tegen;
der zelfbegoochling blinddoek valt,
't verderf dreigt allerwegen;
wij zijn dan tot ons zelv' beperkt,
en alles om ons heen versterkt
't gevoel van onze ellende.
4. Indien Gij, Heer! mijn steun en kracht
niet waart in 't uur van 't sterven;
indien Gij mij den troost niet bracht,
dien al Uw jongren erven,
dat voor een ieder die gelooft
den dood zijn prikkel is ontroofd,
dan moest ik wel versagen!
5. Maar nu ik één met U mag zijn,
kan ik getroost ontslapen.
Heer, Uw gerechtigheid is mijn'!
Dát blijft mijn schild en wapen.
Gij hebt aan 't kruis mijn schuld geboet,
en daardoor mijnen dood verzoet,
den dood zijn macht ontnomen!
6. O dat ik bij mijn' overtocht,
niet vruchtloos, Heer! U beide;
geef moed en kracht, zo 'k vrezen mocht,
en schenk mij Uw geleide,
opdat ook mij de jongste nood
geen krankheid worde tot den dood,
maar ingang tot het leven!
Johannes Riemens, Luit en Harp, 224-225.
Translated from the German Wenn meine letzte Stunde schlägt - Christus hat dem Tode die Macht genommen
of Carl Johann Philipp Spitta.